10 KİŞİYE 1 KİTAP
Çoğ unlukla ortaokul-lise kitaplar ı n ı izterdik. Kimi kitaplar
yetmez; tüm s ı n ı fa 4-5 kitap verildi ği olurdu. Kitaplar
ad çekilerek da ğı t ı lı r; o kitaptan kimlerin yararlanacag ı
saptan ı rd ı (*). Meslek derslerinin çoğ u üzeldi. Son s ı n ı fta.
ders kitab ı olmamas ı na kar şı n. Kate Wofford'un. ad ı "Köy
Okulları nda Öğretim" olan kitab ı bizlere da ğı t ı ld ı . Kitapta
*) 1. s ı n ı ftayd ı k. Hakk ı Gökçen, Osman Gökçen ve Ş evki Acar' ı n da
yararlanaca ğı kitab ı Hamdi Akçao ğ lu al ı p gitmi ş . Ders tarih, ö ğ retmen
de Özdemir Co ş kuner.
Öğ retmen önce Osman Gökçen'i kald ı rd ı . Osman, kitab ı n kayboldu ğ unu
söyledi. Sonra Ş evki Acar . ' kald ı rd ı . O da 'kayboldu ğ unu söyledi.
S ı ra Hakk ı Gökçen'e gelince ö ğ retmen dayanamad ı :
"- Ulan, bir kayboldu, iki kayboldu!" diyerek Hakk ı Gökçen'e tokad ı
yap ış t ı rd ı .
Hamdi Akçao ğ lu kitab ı ç ı kar ı nca, öğretmen söylenenlerin do ğru oldu
ğ unu anlad ı ve çok üzüldü. Hakk ı Gökçen'i ça ğı r ı p özür diledi.
SON KOY ENST İ TOLO 37
çocuklar ı n eğitim çizekiesi ek olarak verilmi ş ti,. Bu kitab ı
epeyce inceledik.
Geceleri elektrikler ~erdi. Yatakhanelerde-fener yakardik
(önceleri yatakhanelere hiç elektrik verilmezdi.). Mürekkep
ş i şesine gaz doldurup fitil takarak kandil yap ı p ders çal
ışan arkada şlar ı mı z bulunurdu.
Ne sı k ı ntı l ı yı llard ı o y ı llar... Do ğ ru dürüst kar ıumı z doymaz
bir yandan, üstümüzde ba şı mı zda yok bir yandan... Fakat
ş u kârı mı z oldu: S ı k ı ntı çekmeye al ış t ı k biz. Pi ş tik iyice. Çok
dayan ı kl ı yeti ş tik. Sonradan çekeceklerimize daha o günlerden
hazı rlanmış olduk. De ğ ilse, katlanma zorunda kald ığı mı z haksı
zl ı klara, çekti ğimiz eziyetlere, gördü ğümüz i ş kencelere tahammül
edilemezdi. FUll'a her bak ı mdan koyllice bir dayanma gücü-
müz var bizim, Dost dü şman, bunu herkese kabul ettirdik. inanmayan
varsa, beri gelsin, anlatal ı m. Yı llard ı r i ğ ne deliklerinden
geçirildik. Mikroskoplarla suç arand ı bizde. Mesnetsiz, delilsiz
çekmedi ğimiz ceza kalmad ı . Gene de gözümüzü k ı rpmadan yü-
rüyüp gidiyoruz. Güliimseyebiliyoruz her yap ı lana. Kahr ı n a ğır
iş çileri deyin bize.
Talip Apayd ı n, Kiiy Enstitüleri 1. ı llar ı , Cem Y aymevi, 1973, sayfa 71