KEPİRTEPE KÖY ENSTİTÜSÜ'NÜN YAZGISI...

KAYNAK

*Enstitülerin Kuruluş Yerleri
3803 sayılı kanunu 19/06/1942 de kabul olunan 4274 sayılı Köy Enstitüleri Teşkilat Kanunu izliyor. Buna göre enstitülerin kuruluş yerleri;

1-Tarım işlerine elverişli arazinin olması. Bu arazinin devlete ait olması

2-Ancak, bu arazinin çok verimli, işlenmesi kolay ve işlenmiş, bağ ve bahçelerle zenginleştirilmiş olması aranan ve başta gelen koşullar değildir.

3-Kuruluş yerinin yeteri kadar araziye sahip olmasıyla birlikte, seçilen bu yerin 2-3 il için bölge merkezi olmasına elverişli, en çok yetiştirilmesi gerekli, okul ve öğretmen durumu geri, hava ve su bakımından da sağlık koşullarına uygun yerler olması dikkate alınmıştır.
Ayrıca amacı Köy Enstitülerinde yetişen gençlere yüksek öğrenim vermek, enstitülerin sıkıntı çektiği tarım, teknik, müzik ve sanat öğretmeni gereksinimini karşılamak için Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü 1942 yılında açılmıştır.

Köy Enstitülerinin öğrenci alımlarını,çalışma düzenlerini, yapılarını Kepirtepe Köy Enstitüsü içerisinde inceleyelim; ancak unutmamak gerekir ki her enstitü kendi koşullarına göre bazı değişimler gösterir. Yalnız genel çerçeve aynıdır.




*




Çeşitli kollar da enstitüde bulunmaktaydı. Bunlardan yayın kolu yolu ile Kepir'den isimli dergi çıkarılmakta ve ayrıca duvar gazeteleri çalışmaları da yapılmaktaydı...


14 Ekim 1938’de Edirne Karaağac İstasyonunda “Köy Öğretmen Okulu ve Eğitmen Kursu” adı ile başlayan ve “Kepirtepe Anadolu Öğretmen Lisesi” olarak noktalanan yarım asırlık eğitim kuruluşu.

*
Kepirtepe Köy Enstitüsü bulunduğu bölgeyi kalkındırmada ve canlandırma yolunda uğraş vermiş ve büyük katkılar sağlamıştır.Öncelikle çorak toprağa sahip olan Kepirtepe'yi dikilen fidanlarla artezyen kuyuları açıldıktan sonra oluşturdukları sebze ve meyve bahçeleriyle, yemyeşil ve verimli bir hal almasını sağlamıştır.Bunların dışında ekilen ürünler şöyledir;mısır, buğday, ayçiçeği, yulaf, arpa, bakla, mercimek, soğan, sarımsak, ıhlamur fidanı.

Bölgenin kültür ve sosyal hayatının canlandırılmasında da Kepirtepe yine ön ayak olmuştur. Lüleburgaz Halkevi'nde Faruk Nafiz Çamlıbel'in "Kahraman", İ.H.Baltacıoğlu'nun "Akıl Taciri" gibi oyunları oynanarak tiyatral yeteneklerini sergilemekteler, törenlerde oynadıkları halk oyunları ve düzenledikleri sportif gösteriler, bölge insanının kültürel yaşamını etkilemişlerdir.



14/11/1938 tarihinde Edirne dolaylarında boş bulunan Küçük Zabit Mektebi adını taşıyan binada Trakya Öğretmen Okulu adıyla kurulmuştur. Ancak enstitü Trakya insanıyla bütünlük sunan göçmenlik yazgısıyla karşı karşıya kalmıştır. Savaş sebebiyle okul önce Alpullu' ya oranın darlığı nedeniyle 6 ay sonra Lüleburgaz'daki Atatürk İlkokuluna taşınmıştır.
Burada bir süre kalan enstitü buranın ilçe olması ve enstitülerin kuruluş yönteminde şehirden uzaklık olması dolayısıyla, enstitünün kesimine giren bölgenin iklim özelliklerini içine alan ve İstanbul-Edirne asfaltı üzerinde,ilçeye 5 km uzaklıkta bulunan Kepirtepe' de kurulması uygun görülmüştür.
Bu günleri yaşamış olan M. Başaran Kepirtepe'nin ilk günlerinde çadırlarda kaldıklarını ve ilk iş olarak Lüleburgaz'dan su getirerek 1941 yılında ana binayı bitirdiklerini ayrıca açılan artezyen kuyusu sayesinde su ve elektrik ihtiyacını karşıladıklarını anlatır.
Ancak savaş yıllarının azizliğine bir kez daha maruz kalan enstitü gelen emirle Hasanoğlan köyüne göç etmiştir.

Trakya'dan gelen insanlar için çok geri bir köy görünümündeki Hasanoğlan'a 13 çeşme yapmakla işe koyulan Kepirtepeliler ayrıca demiryolu tarafına Hasanoğlan Köy Enstitüsü'nün kuruluş temellerini atmışlardır. 9 ay sonra tekrar Kepirtepe'ye dönülmüştür. Enstitünün ilk müdürleri Nejat İdil ve ardından İhsan Kalabay' dır.