HAFTA SONU DEĞERLENDIRMELERI
Öğrenci ba şkan ı seçimle gelirdi. Hafta sonu değerlendirmelerinde hem nöbeti devredenler ele ştirilir: hem de nöbeti devralacak .olanlar yönlendirilirdi. Değerlendirmeler yaz ı n açık havada, k ışı n yenı ekha ıı ede yapı l ı rdı . Nereden nereye gelmi ş tik? Eskiden her sorunumuzu çö- zen ö ğ retmenlerimiz, bugün sorunlar ı mı z ı n ne oldu ğ unu bile , do ğ ru dürüst soramaz olmu ş lard ı . Dahas ı , sorunlar onlar ı n elinde somutlaşı p karşı mı za ç ı kı yordu: S ı nav olarak, yaz ı l ı olarak.... Fethi Esemlal, Yaln ı z Kalanlar, Memleket Yay ı nlar ı , 1983, sayfa 122 *) Amasral ı İ brahim Bozk ı r anlat ı yor: "Austinler vard ı . Üstüne biner, ayaz ı yiye yiye İ nebol ıı 'ya giderdik (o zaman Arnasra'ya karayolu yok). Bir yerde teker patlad ı ya da araba su kaynatt ı mı , vay can ı na! Gölköy- İ nebolu 80 knı 'ydi. Vapur gününü hesaplar, bir gün önceden gider, Sübyan Çavu ş un oteline inerdik. Vapurun ne kadar gecikece ğ i belli olmazd ı . İ neboru'dan vapura binmek için motor paras ı 50 kuru ş ; İ nebolu-Amasra vapur paras ı 85 kuru ş tu. İ nebolu'nun korkunç kay ı kç ı lar ı vard ı . Adamlar, daha vapur durmadan kancal ı kalan at ı p ç ı karlar, yolcu kaparlard ı . 2'ye ya da 3'e geçmi ştik. Sübyan Çavu ş un oteline indik.. Vapurun bir gün gecikece ğ ini öğrendik. Ayanc ı k'tan dönen vapura binece ğ iz. Paramı z k ı s ı tl ı . Benim bir mendilim vard ı , her bir gereksinimim için gerekecek paray ı ayr ı uçlar ı na bağ lard ı m. Örneğ in motor için 50 kurusu bir ucuna, vapur için 85 kuru ş u bir ucuna... Ini ş i ç ı k ışı her ucuna ba ğ - lar, harcamay ı ona göre yapard ı m. 'Tı rhan Vapuru Abana'dan kalkt ı !' dediler. Otelden ç ı kt ı k, bilet almak için acentan ı n önüne y ığı ld ı k. Bilet paras ı vermek için mendilimi cebimden ç ı kar ı rken, düğümlerden biri çözüldü ve 5-10 kuru ş lar şak ıı r ş uk ıı r yere saç ı ld ı . Hemen paralar ı toplamaya ba ş lad ı m. Bakt ı m, bir adam da topluyor! Eline vurdum. O, benden büyük oldu ğ undan, beni hemen iteleyiverdi! Ba ş lad ı m ağ lamaya..." SON KOY ENST İ TÜLÜ 73 Öı n •(:.kin, bir ba şkan aday ı , "beni-seçerseniz tatl ı çı karacağı nı !" diyebilirdi. Yemek listesi yap ı mı nda ba şkan ı n da sözü geçerdi. Ba şkan, birçok konuda ö ğretmenler kadar yetkiliydi. Küçük smı flardayken ba şkanlardan çok korkard ı k. San ı yorum o zaman ba şkanl ı klar birer ayl ı ktı (4 ve 5. sı n ı ftayken bir hafta). Her sı n ı f (s ı ra ile) birer hafta nöbet tutard ı . Nöbete giren sı n ı fı n derslerine ara verilirdi. ... Çünkü davaya o denli sardm ış t ı k ki, baş ka hiçbir ş ey düş ünemiyorduk. Eğ lenmek için ailece topland ığı m ı z enstitü. gecelerinde kad ı nlarumz yalvar ı rlard ı : 'Ne olur, bu gece keresteden, kireçten, kiremitten konu ş mayahm!' Bir gün bu kurumlar ı n y ı k ı lacaklarm ı , bizlere çile çektireceklerini bile bile kendimizi dliş linemiyorduk. Ş efif ektirli - 1 . ııgu ı:Lııı Mektuplar, Köy Enstitüleri Defteri, 3 17 Nisan Deelle ğ i, 1975, sayfa :3-1
Öğrenci ba şkan ı seçimle gelirdi. Hafta sonu değerlendirmelerinde hem nöbeti devredenler ele ştirilir: hem de nöbeti devralacak .olanlar yönlendirilirdi. Değerlendirmeler yaz ı n açık havada, k ışı n yenı ekha ıı ede yapı l ı rdı . Nereden nereye gelmi ş tik? Eskiden her sorunumuzu çö- zen ö ğ retmenlerimiz, bugün sorunlar ı mı z ı n ne oldu ğ unu bile , do ğ ru dürüst soramaz olmu ş lard ı . Dahas ı , sorunlar onlar ı n elinde somutlaşı p karşı mı za ç ı kı yordu: S ı nav olarak, yaz ı l ı olarak.... Fethi Esemlal, Yaln ı z Kalanlar, Memleket Yay ı nlar ı , 1983, sayfa 122 *) Amasral ı İ brahim Bozk ı r anlat ı yor: "Austinler vard ı . Üstüne biner, ayaz ı yiye yiye İ nebol ıı 'ya giderdik (o zaman Arnasra'ya karayolu yok). Bir yerde teker patlad ı ya da araba su kaynatt ı mı , vay can ı na! Gölköy- İ nebolu 80 knı 'ydi. Vapur gününü hesaplar, bir gün önceden gider, Sübyan Çavu ş un oteline inerdik. Vapurun ne kadar gecikece ğ i belli olmazd ı . İ neboru'dan vapura binmek için motor paras ı 50 kuru ş ; İ nebolu-Amasra vapur paras ı 85 kuru ş tu. İ nebolu'nun korkunç kay ı kç ı lar ı vard ı . Adamlar, daha vapur durmadan kancal ı kalan at ı p ç ı karlar, yolcu kaparlard ı . 2'ye ya da 3'e geçmi ştik. Sübyan Çavu ş un oteline indik.. Vapurun bir gün gecikece ğ ini öğrendik. Ayanc ı k'tan dönen vapura binece ğ iz. Paramı z k ı s ı tl ı . Benim bir mendilim vard ı , her bir gereksinimim için gerekecek paray ı ayr ı uçlar ı na bağ lard ı m. Örneğ in motor için 50 kurusu bir ucuna, vapur için 85 kuru ş u bir ucuna... Ini ş i ç ı k ışı her ucuna ba ğ - lar, harcamay ı ona göre yapard ı m. 'Tı rhan Vapuru Abana'dan kalkt ı !' dediler. Otelden ç ı kt ı k, bilet almak için acentan ı n önüne y ığı ld ı k. Bilet paras ı vermek için mendilimi cebimden ç ı kar ı rken, düğümlerden biri çözüldü ve 5-10 kuru ş lar şak ıı r ş uk ıı r yere saç ı ld ı . Hemen paralar ı toplamaya ba ş lad ı m. Bakt ı m, bir adam da topluyor! Eline vurdum. O, benden büyük oldu ğ undan, beni hemen iteleyiverdi! Ba ş lad ı m ağ lamaya..." SON KOY ENST İ TÜLÜ 73 Öı n •(:.kin, bir ba şkan aday ı , "beni-seçerseniz tatl ı çı karacağı nı !" diyebilirdi. Yemek listesi yap ı mı nda ba şkan ı n da sözü geçerdi. Ba şkan, birçok konuda ö ğretmenler kadar yetkiliydi. Küçük smı flardayken ba şkanlardan çok korkard ı k. San ı yorum o zaman ba şkanl ı klar birer ayl ı ktı (4 ve 5. sı n ı ftayken bir hafta). Her sı n ı f (s ı ra ile) birer hafta nöbet tutard ı . Nöbete giren sı n ı fı n derslerine ara verilirdi. ... Çünkü davaya o denli sardm ış t ı k ki, baş ka hiçbir ş ey düş ünemiyorduk. Eğ lenmek için ailece topland ığı m ı z enstitü. gecelerinde kad ı nlarumz yalvar ı rlard ı : 'Ne olur, bu gece keresteden, kireçten, kiremitten konu ş mayahm!' Bir gün bu kurumlar ı n y ı k ı lacaklarm ı , bizlere çile çektireceklerini bile bile kendimizi dliş linemiyorduk. Ş efif ektirli - 1 . ııgu ı:Lııı Mektuplar, Köy Enstitüleri Defteri, 3 17 Nisan Deelle ğ i, 1975, sayfa :3-1