''ÖĞRETMEN BENİSA''
KÖY ENSTİTÜLÜ YAZAR; HURİYE SARAÇ...
KÖY ENSTİTÜLÜ YAZAR; HURİYE SARAÇ...
Röportaj:
''....-Hep eleştiri konusu olmuştur, beraberinde bir yığın dedikodu getirmiştir, romanda var ama, bir de siz söyleyin: Kızlı-erkekli eğitim o yıllarda nasıldı, okulun ayrı ayrı yatakhanelerinde hiç sorun yaşandı mı?
(...)
Okulumuzda, yazdığım gibi çok sıkı bir disiplin vardı. En küçük bir yanlış da ilişiği kesilirdi öğrencinin. Düşünün bir, o yıllarda Anadolu köyünden gelmişsiniz. Cinsellik bir gizli yasak. Düşlerinize bile giremezdi. Kendi aramızda konuşamazdık bile. Tek amacımız okumak, yazgımızı değiştirmek, kendimizi ve anamızı, babamızı, kardeşlerimizi kurtarmaktı. Onun için öğrenciler arasında hiçbir ilişki yaşanmadı.
Arkadaşlarımın hemen hepsi sonradan “yabancı” kişilerle evlilik kurdu.
Arkadaşlarımın hemen hepsi sonradan “yabancı” kişilerle evlilik kurdu.
Yatakhanelere gelince, bizimkilerle arasında en az bir km. yol vardı. Hepsinin başında da sınıf öğretmenleri. Çok iyi denetlenirdi. Öğrenciler yönetimde sorumluluk alır, demokratik yoldan birbirlerini denetlerdi. Tam bir kardeşlikti yaşadığımız.
- Bir şey daha sorayım, dinle ilgili bir sorun yaşanıyor muydu? Namaz kılmanın hor görülmesi filân?..
- Nasıl anlatmalı, köyden geldik hepimiz. Köyde hocaların verdiği din eğitimiyle yoğrulduk. Namazı, okumayı evimizde olağan bir şekilde yaşadık. Hiç mümkün müdür, bu duyarlılıkları yüreğinde taşıyan çocuklara aykırı telkinlerde bulunmak? Hayır, hiçbir zaman olmadı.
Aldığımız eğitim Mustafa Kemâl’in akıl ve bilim aydınlığı idi. Karşı olunan; dinimizi karartan kör inanışlardı, yobazlıktı.
Namaz kılana karışıldığını hiç görmedim. Ama kılan da olmazdı pek. Örneğin ben, bugün de namaz kılarım. O, Allah’la benim aramdaki ruh huzurudur.''
Namaz kılana karışıldığını hiç görmedim. Ama kılan da olmazdı pek. Örneğin ben, bugün de namaz kılarım. O, Allah’la benim aramdaki ruh huzurudur.''
Yaşar İliksiz
